“Beetje jammer dat jullie geen grote maten verkopen!”

“ Lekker “inclusief”, maar niet heus….”

“ Jullie hebben helemaal geen grote maten! Wat stom!”

“Ik ga jullie ontvolgen”

Dit is zomaar een greep uit de reacties die wij regelmatig in onze mail of op onze socials tegenkomen. Laat ik een ding voorop stellen: wij hebben niets tegen grote maten. Sterker nog, wij proberen juist zoveel verschillende merken in te kopen, met verschillende pasvormen, zodat we zowel aanbod hebben voor grotere als ook kleinere maten. Hoewel ik over dat laatste eigenlijk nooit klachten krijg. Daarnaast maken we zoveel mogelijk “eerlijke foto’s”, zodat jullie precies kunnen zien waar dat ene item tekent, kreukt of dat de kleur anders is, dan de foto’s die we van onze leveranciers krijgen. Wij bewerken de foto’s nooit (!) tenzij je het vierkant-maken van de foto’s wel mee wilt tellen…. Ook hebben we, na jullie feedback, de helft van de paspoppen, die eigenlijk altijd maat 34 zijn, vervangen voor exemplaren met maat 44. Zo geven we online maar ook in de winkel een veel realistischer beeld van hoe de kleding er bij verschillende maten uitziet.

Mooi verhaal, lekker kort ook: maar waar zíj́n die grote maten dan?

Grote maten in duurzame mode of natuurlijke stoffen zijn ontzéttend moeilijk te vinden. Omdat ik de vraag vaker en meer tegenkom heb ik dit de afgelopen jaren ook bij onze leveranciers neergelegd.

Heb jij wel eens achter de naaimachine gezeten? (Voor degene die dat nog nooit hebben gedaan, jullie kunnen gewoon verder lezen want zelfs als je dat nog nooit hebt gedaan zul je tòch begrijpen wat ik bedoel)

Stel: Je hebt een patroon uitgezocht, een mooie (natuurlijke) stof gekozen, en je wilt gaan beginnen. So far so good: je hebt maat 38 en kunt uit de gekozen meter stof makkelijk een jurk, blouse of rok maken. Lastiger wordt het, als je maat 46 (of groter) hebt. Na maat 42/44 verandert het patroon dusdanig (en dan niet alleen omdat het groter is, maar omdat de pasvorm voor een maat 38 en 46 nu eenmaal compleet anders is) dat je voor diezelfde jurk/shirt of blouse ineens dubbel zoveel stof nodig hebt….

En daar zit nou precies de crux.

Duurzame merken die dezelfde jurk willen maken in een grote(re) maat, hebben ineens ook dubbel zoveel stof nodig. En dus dubbele kosten: ten eerste voor het aanpassen van het patroon, maar ook voor het gebruik van dubbel zoveel stof voor hetzelfde item. Maar ja, ze kunnen natuurlijk niet ineens de grotere jurk dubbel zo duur maken… En daar komt eindelijk de gevreesde aap uit de mouw.

"Het is een ordinaire geldkwestie dus?"

We kunnen er heel lang over (of omheen) praten, maar daar komt het, hoe lullig ook, uiteindelijk wel gewoon op neer. Duurzame stoffen zijn helaas (veel) duurder, en onze leveranciers “klein”. Althans, ze hebben een veel minder groter bereik, budget en middelen dan (grote) niet-duurzame merken. De stoffen moeten niet alleen duurzaam en eerlijk geproduceerd zijn maar het liefst ook nog van natuurlijke materialen. En niet te vergeten, ook nog eens onder de juiste omstandigheden worden geproduceerd. Grote, niet duurzame merken, gebruiken vaak voor de grote maten synthetische stoffen. Deze zijn goedkoop, en zeker als je de aantallen produceert die zij doen, maakt het eigenlijk niet zoveel uit, als er dubbel zoveel stof gebruikt wordt.

Och, en anders betalen ze gewoon de makers gewoon niet of nauwelijks? Merkt niemand iets van…

Omdat de collecties van onze leveranciers kleiner zijn, er minder marge op zit, moeten zij gedwongen en niet-zo-heel-incllusieve-keuzes maken. Die zijn niet leuk, maar wel een soort van logisch.

Nu zie ik je denken: “Maar als je het niet maakt, dan verkoop je het zéker niet….”

En dat klopt als een zwerende vinger. Dus, waarom stoppen (duurzame) merken na een aantal jaar met de grotere maten, nadat ze er eerst vol goede en inclusieve voornemens mee zijn gestart? Ook dit antwoord is simpel. Omdat de vraag naar deze grote(re) maten simpelweg veel minder groot is, maar de productie en de kosten wel een enorm gat slaat in het budget om überhaupt een duurzame en eerlijke collectie neer te zetten.

Dus, zij kiezen vervolgens voor de meest gangbare maten, omdat deze uiteindelijk commercieel veel interessanter zijn, en de kans op overproductie hiermee minimaal is. Wat wordt gemaakt, wordt ook daadwerkelijk gekocht èn door jou gedragen. Dat iedereen met een grotere maat dan de “gangbare” maat buiten de boot valt, is hier een logisch gevolg van.

En eerlijk is eerlijk, ook wij doen dat.

Onze jarenlange ervaring heeft ons geleerd dat juist de grote maten, die ik vanaf het begin wel altijd inkocht, zelfs in de uitverkoop blijven hangen. Vraag me niet waarom, maar in de afgelopen 9 jaar, met 2 keer per jaar een uitverkoop, was het eigenlijk altijd zo. Ook ik ben een “kleine” ondernemer, en alle kleding die niet verkocht wordt kost uiteindelijk alleen maar geld. Voor dit geld kan ik ook een aantal andere maten inkopen, waarvan ik wel zeker weer dat ik er iemand ontzettend blij mee ga maken… Of de huur en onze blijmakers betalen, ook niet geheel onbelangrijk, want die verantwoordelijkheid heb ik als werkgever óók...

"Dus, jullie zijn niet inclusief…."

En hoe zit dat dan met jullie “iedereen is welkom?”

Als jij onder inclusief maat 32 t/m 50+ verstaat: dan kan ik me heel goed voorstellen dat je je totaal niet aangesproken voelt.

Wat ik met “iedereen is welkom” bedoel

is dat hier wel eens een ouder in de winkel stond met een klein mannetje van een jaar of 6. Hij kwam voor wollen hemdjes. Ik vroeg hem welke kleur het mooist vond. Hij keek me aan en ik zag hem denken: “Mag ik uit àlle kleuren kiezen?” Hij keek ons aan en zei toen, met een grijns van oor tot oor, “ Felroze!”. Ik antwoordde: “Goeie keuze! Ik ga hem meteen voor je pakken!”

Nu zou je denken: nou èn? Maar dan heb je de reactie van zijn ouder niet gezien. In tranen vertelde die, dat zijn lievelingskleur altijd al roze was, maar dat dat lang niet overal geaccepteerd werd. Sterker nog, er blijken winkels te zijn die tegen zo’n jochie gaan zeggen: “Roze is voor meisjes”… Of dat de ouder meewarig werd aangekeken…

Met een verdrietig mens tot gevolg, die op jonge leeftijd al de boodschap krijgt: “Jij bent abnormaal”.

En zo zijn er talloze voorbeelden te noemen van mensen die zich bij ons juist wèl aangesproken voelden, ondanks dat ze niet perse aan de “norm” voldoen.

Het (niet) hebben van grote(re) maten, maakt mij dat als winkel niet-inclusief?

Of een waardeloze winkeljuf? Ongetwijfeld. Ook bij ons is er nog werk aan de winkel, dat erken ik meteen.

Ik heb, toen ik mijn winkel opende, nooit de intentie gehad om een “grote-maten-winkel” te zijn. Ik wilde een mooie collectie, met een goed en eerlijk verhaal. Een duurzame relatie opbouwen met merken waar mijn hart een huppeltje van maakt. Omdat het verhaal klopt, de collectie gewoon prachtig is, en omdat we samen sterker het geluid en de vraag naar duurzame mode kunnen maken.

Ook wilde ik een plek zijn waar iedereen zich welkom voelt. Waarbij het dus niet uitmaakt hoe je er uit ziet, waar je vandaan komt, hoe groot of klein je portemonnee is, welke voorkeuren je hebt, hoe vaak je wel of niet komt. Iedereen wordt altijd met een grote glimlach en respect ontvangen: jullie zijn namelijk niet alleen onze klanten, maar ook onze gasten.

Vaak kunnen we je helpen, soms niet: maar welkom was je altijd al, en zul je ook altijd blijven.

Liefs,

Jullie favoriete winkeljuf,

Vera